۲۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شهدای خوراسگان» ثبت شده است

شهید حسین اعتباری

شهید حسین اعتباری

نام پدر: اسماعیل

تاریخ تولد : ۱۳۴۵/۱/۷

محل تولد:خوراسگان

محل شهادت: ایلام

تاریخ شهادت: ۱۳۶۱/۸/۱۱


زندگینامه 

سال ۱۳۴۵ شب عید نوروز تولد یافت و طراوت بهار و سال نو را دو چندان کرد. در مکتب محبت پدر و مادری مهربان درس زیستن آموخت. در پی کسب علم، پای به مدرسه نهاد و پس از گرفتن مدرک ابتدایی از تحصیل کناره گرفت. از همان دوران، لذت ذکر را با همه وجود چشیده بود. با سجده در برابر حق، عابدانه او را می پرستید و با خواندن زیارت عاشورا درس آزادگی را در مکتب سالار شهیدان می آموخت.

شهید مهندس حسین اعتباری

شهید مهندس حسین اعتباری

نام پدر: ملاعلی

تاریخ تولد : ۱۳۳۸/۶/۱۰

محل تولد:خوراسگان

محل شهادت: عراق

تاریخ شهادت: ۱۳۶۵/۲/۹


زندگینامه 

سال ۱۳۳۸ در« پزوہ خوراسگان» تولد، یافت و نامش را به عشق سالار شهیدان «حسین» نهادند. دوران نوجوانی، روزگار به سرنوشت اش پنجه زد وپدر را از اون گرفت.. با روحی متعالی و جوانه ی امید به خدا در دلش، به بنایی و آهنگری اشتغال بافت و حین کار، تا مقطع کارشناسی در دانشگاه صنعتی تحصیل کرد.

شهید امراله اعتباری

شهید امراله اعتباری

نام پدر: عباس

تاریخ تولد : ۱۳۴۵/۱/۱

محل تولد:خوراسگان

محل شهادت: ام القصر

تاریخ شهادت: ۱۳۶۶/۵/۷

 زندگینامه 

سال ۱۳۴۵ دیده به جهان گشود. در پیچ و خم کوچه عشق پدر و مادر، حدیث دلدادگی را آموخت تا جایی که همیشه در کنج خلوت و تنهایی خویش با توسل به ائمه، کبوتر خیال را در کوچه باغ بندگی به پرواز در می آورد. آن چنان مست باده فرح بخش الهی بود که تا زمانی که روح را صفا نمی داد، به جسم نمی پرداخت. مهربانی خود را همواره نثار دیگران می کرد و فریادگر عشق به پدر و مادر بود.

شهید محمد اشکیان

شهید محمد اشکیان

نام پدر: اصغر

تاریخ تولد : ۱۳۴۱/۹/۲۹

محل تولد:خوراسگان

محل شهادت: حاج عمران

تاریخ شهادت: ۱۳۶۲/۵/۲۱


زندگینامه 

سال ۱۳۴۱ در محله «همدانیان اصفهان» فرزند پاک نهادی سر بر بالین مادر نهاد که نامش را محمد گزاردند. در دامان خانواده ای متدین، مذهبی و پاسدار ارزشهای والای انقلاب اسلامی بالید. آن چنان غرق در عشق و سرسپردگی به معشوق حقیقی بود که هنگام نماز از خود بیخود می گشت و تمام خلوص قلبی خود را به پیشگاه ازلی تقدیم می ساخت. او که خود مسحور جذبه عشق الهی بود با رفتار و عبادات زاهدانه خود اهل خانواده و دوستان خود را مبهوت می ساخت. وجود فعال و پر تلاشش افزون بر ادای تکالیف دینی و مذهبی در کارهای عمرانی و اجتماعی نیز مشارکت فعال داشت. در ساخت مسجد «مهدیه خوراسگان» همراه با دوستان و اهالی محل بسیار کوشش کرد. با شروع جنگ تحمیلی و حمله دیوصفتان به خاک پاک وطن، صلای رهبرش را لبیک گفت و به میدانهای جنگ شتافت. آن چنان مشتاق جان فشانی در راه عرض و ناموس میهن خود بود که به گفته پدر مبنی بر بازگشتن او به جمع خانواده و دوستان عمل نکرد و در جواب چنین گفت: برادران در جبهه باید پشتیبان داشته باشند من هم باید به جبهه باز گردم تا رزمندگان دیگر نیز بتوانند به دیدار خانواده خود بشتابند» پایداری ها و ایستادگی هایش در عرصه جنگ و در نبرد با دشمن نهایت سال ۱۳۶۲ با شهادتش بر جریده روز گار ثبت گشت و جاودان. پیکر پاکش پس از ۱۱ سال دوری از آغوش مادر سال ۱۳۷۳ در کنار یاران باوفایش آرمید.

شهید احمد اسماعیلی

شهید احمد اسماعیلی

نام پدر: عباسعلی

تاریخ تولد : ۱۳۴۷/۱/۲

محل تولد:خوراسگان

محل شهادت: شلمچه

تاریخ شهادت: ۱۳۶۵/۱۱/۷

زندگینامه 

سال ۱۳۴۷ درخاتون شهرهای ایران زمین و در قریه ای موسوم به «خاتون آباد»، چشم به جهان گشود. در کتب پدری که آیه آیه صحیفه حق در گنجینه دل و ذهن جای داشت، به بلندای بام شریعت دست داشت. در سماع عارفانه لاهوتیان ، دست عنایت معبود را در دست گرفت و در طریقت احمد (ص) گام برداشتن را آغاز کرد تا با تکاپوی گشودن قلعه های رضای کردگار، به فتح قله های مکاشفه دست یابد و چون راهیان وادی انس، بدانجا رسد که ملائکه السماء، بر قلب تبدار و جان بی قرارش نماز کنند. پیوسته محبت را در نظر داشت و با زمزمه غزل عبودیت حق، در سرایش و تمرین شکیبایی و پرهیزگاری در ماه صیام ، به پاس ستایش محبوب می ایستاد. وجودش غبار کوی اهل بیت (ع) بود ، یه سالار شهیدان (ع) عشق می ورزید و با خواندن زیارتش، گویی با او تجدید میثاق می کرد. مهربانانه با خلق می زیست و در اخلاق و غیرت شهره بود. به گاه آموختن یک چند -تا کلاس دوم راهنمایی - در مکتب آموزگار دانایی، تلمذ درس عشق می کرد و به چنان معرفتی دست یافت که با هجوم یزیدیان زمان، به خیل حسینیان پیوست تا باران «إنا فتحنا» را بر چهره خاک آلود میهن بباراند. پیشانی بر جای پای حسین (ع) می سایید و پیش می رفت تا اینکه سرانجام سال ۱۳۶۵ در شلمچه»، دراثر اصابت گلوله ای به قلبش، جامی از شهد نوشین شهادت را نوشید و لیاقت حضور در خمخانه عشق الهی یافت.