( برای دریافت پوستر در ابعاد و کیفیت اصلی کلیک کنید )
شهید مدافع حرم جواد محمدی
گفتگو با همسر شهید :
از همان روز اول زندگی با همسرش قرار گذاشتند هر قدمی که بر می دارند به
خدا نزدیک تر شوند. همین هم شد که از اولین روزِ زندگی مشترک حسن های
اخلاقی آقا جواد بیشتر از پیش خود را نشان داد، این حسن های اخلاقی دست به
دست هم تا جایی که جواد دیگر نتوانست در قفس دنیا بماند و کارش به پرواز
کشید، به آسمان.جواد محمدی چهارمین شهید مدافع حرم
شهر درچه است که ۱۶ خرداد ماه ۹۶ همزمان با ۱۱ ماه مبارک رمضان به شهادت
رسید و پیکر مطهرش بعد از گذشت ۲۵ روز چشم انتظاری، پیدا شد.
خط قرمزهایش حرام ها بود، آنقدر به حلال و حرام و حجاب
اهمیت می داد که شیشه جلو سمت عروس را دسته گل چسباند تا نگاه نامحرمی به
همسرش نیافتد. برایش مهم بود که به مجالس شادی حلال برود، در مراسم عروسی
خودش هم مولودی خوان دعوت کرد، بعضی مسخره اش کردند که عروسی ات شبیه
مراسم ختم صلوات است اما برای او مهم نبود، او کاری را انجام می داد که
خدا می پسندید، نه مردم. او در فیلمی که بعد از شهادتش منتشر شد گفته بود:
« اگر خدا لطف کرد و شهادت را نصیبم کرد، بنده از آن شهدایی هستم که حتما
یقه بی حجابی ها و آنها که ترویج بی حجابی می کنند را در آن دنیا خواهم
گرفت»
آقا جواد جگر شیر داشت، زمانی که شهید مرتضی زارع به درجه شهادت رسید، او
با شجاعت برای نجات پیکر مقدس شهید، به جلو رفت؛ تیر به پایش خورد و به شدت
مجروح شد، بعد از گذشت یک ساعت سوار بر موتور با پای خونین به جلو رفت تا
کمک کند، به او می گفتند با پای مجروح چرا آمدی؟ گفت: این زخم چیزی نیست.
پدرِ فاطمه ی 5 ساله در همه حال سعی می کرد به دوستانش روحیه بدهد، او
خود از رفتنِ دوستانش داغدار می شد و دلتنگ فاطمه بود اما هیچوقت مبارزه
را فراموش نمی کرد.
همسر شهید در مورد خانواده دوستی او می گوید: «برای راحتی خانواده در حد
توانش کار می کرد و زمانی که از ماموریت می آمد حتی الامکان ما را به
مسافرت یک روزه هم که شده بود می برد. مرتبه سومی که به سوریه رفته بود
اسمش در قرعه کشی برای رفتن به کربلا انتخاب شده بود ولی گفته بود باید
کربلا را با خانواده بروم و نرفته بود.همسر من توسل پنهانی به اهل بیت
علیهم السلام داشت و به این دلیل همیشه دوست داشتم دعا را جواد بخواند و من
پشت سرش تکرار کنم زیرا دعا را با ترجمه می خواند و حین خواندن دعا اشک از
چشمانش جاری بود؛ حتی در سفر زیارتی سوریه که با جواد بودم به من گفت که
برای خواندن دعای حضرت زینب علیها السلام ابتدا ترجمه دعا را بخوان زیرا
روضه حضرت زینب را می توانی به وضوح در ترجمه دعا متوجه شوی»
جواد محمدی که در تمامِ طول زندگی خود سعی می کرد پشتیبان ولایت فقیه باشد
و با بصیرت پای آرمان های انقلابی بماند هیچوقت سفر راهیان نورش را ترک
نکرد، او در آخرین عید عمر خود به جای تبریک عید برای همه ی دوستانش نوشت:
«دعا کنید شهید بشم» آقا جواد قبل از رفتنش به سوریه، قصه حضرت رقیه علیها
السلام را برای فاطمه گفت و بعد در مورد سفرش برای فاطمه توضیح داد، حالا
در روزهای نبودنش فاطمه ی کوچک بارها قصه را در ذهن خود مرور و با پدرش
درد و دل می کند.
خاطرات
ابراهیم
امان اللهی یکی از همرزمان شهید محمدی است که قریب به ۲۰ سال با وی آشنایی
و رفاقت برادرانه داشته است به نقل خاطره ای از آن شهید بزرگوار می
پردازد. به گزارش گروه پایداری خبرگزاری ایمنا ، دوست و همرزم شهید مدافع حرم جواد محمدی درباره وی خاطره ای بیان میکند که در ادامه میخوانیم: ابراهیم با خاطره ای از سفر اربعین ادامه داد: دفعه اول که اربعین کربلا
باهم پیاده رفتیم، من اواسط راه پا درد شدیدی گرفتم، به جواد گفتم، شمابچه
ها را بردار برو جلو و معطل من نشوید و سر ظهر عمود ۳۱۰ منتظر بمانید تا
که من برسم. ظهر که رسیدم به عمود ۳۱۰، جواد و بچه ها را پیدا نکردم، دو
ساعتی دنبالشون گشتم ولی باز پیداشون نکردم؛ باخودم گفتم بچه ها حتما زیاد
معطل من شدند و چون قرارمون برا استراحت و خواب در عمود ۳۶۰ هست حتما رفتند
آنجا؛ حرکت کردم که برسم به جواد و دوستان، ولی جواد همون اطراف عمود۳۱۰
ایستاده بود منتظر من.
بچه ها به جواد اصرار می کنند که بیا برویم و حتما ابراهیم ما را پیدا
نکرده و رفته جایی دیگر، ولی جواد در جواب بچه ها تکرار میکنه که تا
ابراهیم را پیدا نکنم از اینجا تکون نمیخورم؛ هرکس میخواد حرکت کنه، اشکال
نداره ولی من میمونم تا ابراهیم را پیدا کنم، جواد میگه ما باهم پیمان
داریم که هوای همدیگه را داشته باشیم و من بدون اون نمیام تا پیداش کنم،
این درس بزرگی بود برا همه رفقا که یادبگیرند پای رفیق تا همه جاباید
ایستاد.
حسین