شهید علی ابراهیمی
نام پدر: حسن
تاریخ تولد : ۱۳۴۷/۴/۲
محل تولد:خوراسگان
محل شهادت: فاو
تاریخ شهادت: ۱۳۶۵/۱/۸
زندگینامه
غزل زیستن را سال ۱۳۴۷ خواندن آغاز کرد. سر در آغوش مهر مادری و دلسوزی پدری داشت که خلوت سبز تنهایی خود را به محراب مقدس بندگی معبود متصل کرده بودند. پدرش در بیشتر فعالیت های انقلابی حضور مؤثر و سازنده داشت و با پخش کردن اعلامیه ها و شرکت در خیل عظیم راه پیمایی های مردمی، فرزندش «علی» را نیز به این راه مقدس رهنمون می کرد و می کشاند. در عبادتگاه عشق، عابد پاکبازی بود که در حریم دل، تنها نشان یار را جستجو می کرد و از غیر او دوری می جست. دوستی محبوب آن چنان وجودش را فراگرفته بود که لحظه ای تأخیر را در به جا آوردن تکالیف شرعی و الهی جایز نمی دانست. در پی آموختن حدیث علم، به واسطه شور و غلیان درونی اش بر فراگرفتن دانش تا مقطع دیپلم میهمان بزم علم آموزان بود. با شروع نهضت انقلاب او نیز چون دیگر هموطنانش مرید وفادار آیت حق و حقانیت شد. با شرکت در راه پیمایی ها، پخش اعلامیه ها و فعالیت در مسجد امیرالمومنین» و «امام حسن (ع)» در برافراشتن بیرق پیروزی و رستگاری سهیم می شد. پس از آن با روشن شدن آتش خانمان سوز جنگ، قدم به میدان مبارزه نهاد. با گذراندن دوره آموزش نظامی در پادگان «شهید منتظری اصفهان» پروانه حضور در حریم مقدس افلاکیان را دریافت کرد. پیوسته آرزوی بر تن کردن ردای شهادت را داشت از همین رو بی باکانه و دلاورنه رو به روی دشمن با آرپیجی زنی انجام وظفیه می کرد تا اینکه در تاریخ ۱۳۶۵/۱/۸ در عملیات «والفجر ۸» در جمع لشکر« امام حسین (ع)» با اصابت ترکش خمپاره بر پیکر پاکش شدیدأ مجروح و به فیض شهادت نایل گردید.